Stadsgedicht: Waffel snaffel

spitter, spetter, spat
de straten zijn weer nat
laten we de meester en juf verrassen
en met blote voeten dansen door alle plassen

huppelen door het hoge gras
alsof ik een dartel haasje was
ik had mijn eigen witte paard
en was een ridder met een gouden zwaard
had de zon als ballon aan een zilveren touwtje
was van iedere hond en kat het favoriete vrouwtje
en ik was een wereldberoemde beeldschone actrice
of een betoverde voetballer die nooit kon verliezen
en ik kreeg zelfs in de zomer een kerstboom,
het is ongelofelijk, alles kon in deze mooie droom
want wie fantaseren kan heeft pas echt geluk

spitter, spetter, spat
de straten zijn weer nat
laten we de meester en juf verrassen
en met blote voeten dansen door alle plassen

© Lammert Voos

Daltonschool De Hagenpoort in Deventer is een school met profiel Kunst en cultuur. Elk jaar organiseert de school een projectweek waarbij steeds een andere discipline centraal staat. Afgelopen jaar was het thema poëzie ‘Er zit een feest in mij’. De kinderen hebben gedurende deze periode gedichten en versjes gemaakt en prachtige illustraties. De resultaten zijn verzameld in een echte poëziebundel: ‘waffel snaffel’ die vrijdag 21 juni om 11.45 uur gepresenteerd wordt aan de Stadsdichter van Deventer.

Hoorn van kennis en overvloed

met dank aan: www.photos-public-domain.com

Als iedereen in Groningen Stad gemiddeld een vierkante meter moestuin begint hebben we deze zomer nog 20 hectare (=40 voetbalvelden) met fijne groenteteelt, midden in de stad, zonder dat we fabrieksmatige bedrijven in de stad toelaten. Zonder verandering van het bestemmingsplan, zonder bouwvergunningen, zonder milieuvergunningen, zonder stedenbouwkundige aanpassingen.

Twintigduizend groene lapjes grond, die zorgen voor een patchworkkleed van groente in de stad.

Als vervolgens iedereen gemiddeld een half uurtje per week met zijn stadsakkertje bezig is hebben we daar 10.000 werkuren inzitten. Dat zijn ongeveer 6 fulltime agrarische medewerkers. Dat is voor 20 ha fijne groenteteelt geen slechte score.

Al die kleine stukjes grond waar voorheen tegels lagen, een oude ongebruikte fiets stond, of die kapotte wasmachine, zijn geen druppels op een gloeiende plaat maar een wezenlijke toevoeging aan de leefbaarheid van de stad. Al die een kleine halfuurtjes die we anders zouden doorbrengen surfend achter internet of zappend op tv zorgt voor een zelfredzame groene stad en staat garant voor een hoorn van overvloed.

Maar met 1 m2 kunnen we voor onszelf niet voeden. Daarom vragen we om een boer van rondom de stad, voor ons de uien te telen.  Wij eten tussen zo’n 5 kilo uien per jaar. De opbrengst van een hectare biologische uien is zo’n 30 ton. Dat betekend dat als deze boer 30 hectare uien verbouwd  er genoeg is voor de hele stad.  Als we als consument direct aan de boer 1,50 per kg betalen, heeft de boer er ook nog eens mooi inkomen. En hetzelfde geldt voor aardappels, graan……

De eerste scepticy zien al problemen opdoemen rondom logistiek bij rechtstreekse verkoop aan de klant.  We bezitten als mensheid genoeg kennis en vaardigheden om mensen naar de maan te sturen, gewassen te manipuleren, de hele wereld te bereiken met een een sigarettendoosje aan techniek. Dan moet een rechtstreekse keten tusen boeren en klant een peulenschil zijn? 

Honderden moordboeken te leen in Deventer

Juni is traditioneel de Maand van het Spannende Boek. Samen met de CPNB organiseert de bibliotheek van alles om detectives, thrillers, historische misdaadromans en avonturenboeken te promoten. De maand is in 25 jaar uitgegroeid tot een begrip, met een naamsbekendheid en succes waar andere genres een moord voor zouden doen....   

Om extra te kunnen genieten van de vlijmscherpe thrillers en detectives deelt Bibliotheek Deventer kadootjes uit in de vorm van mesjes. Niet om u op rare gedachten te brengen, maar om áls u het boek dan toch weg moet leggen, te weten waar u gebleven bent.
Voor nog meer Spanning vindt u op deze bladwijzers een verwijzing naar www.obdeventer/Deventermoordboeken, waar we keuzes uit het brede aanbod aan spannende boeken hebben verzameld onder noemers als Scandinavische thrillers, True crime en Nederlandse auteurs. En liefhebbers weten 'm wellicht al te vinden : www.crimezone.nl, de site voor en door thrillerfans.
We wensen u vele aangename uurtjes toe!

Backoffice

"The office" met dank aan ETC, dubbelklik voor grotere afbeelding

van onze gast collumnnist; Backoffice

Sinds de winkel operationeel is zijn de taken verdeeld. “Frontoffice” mag de klanten helpen, alle plantjes buiten koesteren en de bestellingen doen, “Backoffice” werkt in de luwte. Daar komen de rekeningen binnen, de verzoeken om bijdragen voor goede doelen, uitnodigingen voor markten en  open sollicitaties. Het klassieke kantoorwerk.

In de goede oude tijd was er onder ambtenaren een gulden regel, nooit meer dan honderd stukken op je bureau, niet meer, ook niet minder. De volgorde was vrijelijk te bepalen en lastige dossiers bleven onderop liggen. Die tijden zijn veranderd met boeteclausules en deurwaarders. Zeker Backoffice kan zich niet meer permitteren stukken naar onder te schuiven.

Een van de zeer belangrijke voorwaarden voor Frontoffice is de klantvriendelijkheid, de klant is immers koning.

Groot was daarom de verbijstering toen Backoffice een nota van het Hoofdbedrijfschap Detailhandel (HBD) mocht ontvangen. Waren we ineens ingelijfd bij een organisatie? Een organisatie die verzuimd had bloemen te zenden ter gelegenheid van de opening van weer een moedige nieuwe detaillist? Hoewel de tijden zwaar en spannend zijn, hadden ze er geen enkele moeite mee een gepeperde nota van €150,50 euro te zenden. Niet alleen het bedrag, maar ook de formulering deed Backoffice uiteindelijk naar adem happen:

"Onderstaande heffing dient voor de vervaldatum te worden betaald. Bij niet tijdige betaling bedragen de aanmaningskosten minimaal 6 euro. Bij een eventuele incassoprocedure via een deurwaarder lopen de kosten op tot minimaal 54,40 euro"

Allemaal zonder aanhef, introductie of vriendelijke groet. En we hebben het hier over het Bedrijfschap Detailhandel, de “grote”  vertegenwoordiger van onze belangen, eh welke belangen? Want tot nu toe had Backoffice nog nooit iets van dit bedrijfschap gevraagd of ontvangen. In deze tijd van waarschuwingen voor schijnfacturen, tijd voor een telefoontje.

Om het verhaal niet te lang te maken: de medewerker van het HBD begreep het probleem van Backoffice; het eerste gebod voor alle callcenter medewerkers. Maar de jongeman wilde wel uitleggen hoe het bestuur, na ijverig overleg mag ik hopen, tot deze tactische formulering was gekomen:

In 2014 houdt dit prachtige instituut namelijk op te bestaan en al die ondernemers zouden meteen een voorschotje nemen op dit heuglijke feit en niet meer betalen. En dat kon natuurlijk niet. Zoals de waard is, vertrouwt de brancheorganisatie zijn klanten, iets om over na te denken.

Back office zal uiteraard betalen, zij heeft geen keus, maar wil eerst van het bestuur van het HBD een herziene nota, die recht doet aan ons motto als ondernemer: klantvriendelijk, verhelderend, inspirerend en betrokken. Alleen dan blijf je bestaan en dat kunnen we van het HBD inderdaad niet zeggen.