It is worth spreading ideas

Even geen blog, want soms hoor je een verhaal.... dat kan je niet zelf vertellen, dat moet je aan iemand anders overlaten.

Rob Baan's TED-talk:  "Let's change the way we think about food and health". 



(zie ooh TED-talk mondiaal: Ideas worth spreading)

Hoe unfair kan trade zijn?


logo World Fair Trade Day
Afgelopen week was ik op een Sustainable Food congres. Mensen van divers pluimage (lees; voedselproducenten, duurzame banken, beleidsmakers, certificeringorganisaties) waren bijeen om kennis uit te wisselen over duurzame voedselproductie.

Spannend natuurlijk om daar als kleine boer eens een kijkje te nemen, en te zien hoe de grote jongens het vraagstuk aanpakken.

Om teleurstellingen aan het eind van het blog te voorkomen, we hebben het probleem niet opgelost. Het voeden van 6 miljard op een duurzame wijze is “a hell of a job”. Zeker als iedereen de oplossingen zoekt binnen zijn eigen werkgebied en eilandje.

Een mooi voorbeeld; een eigenaresse van een koffieplantage met 10 ha kan zich met ondersteuning van de fair-trade organisaties prima redden. Meerdere gezinnen verdienen hier een fair inkomen. Daartegenover staat een eigenaar met 0,5 ha. En wat blijkt, deze boer red het niet, zelfs niet met fair-trade inkoopprijzen  kan deze boer er niet van leven. De fair trade organisatie buigt zich nu over het probleem. Hoe kunnen zij deze boer met zijn koffieplantage toch een goed bestaan te geven?

Dit probleem wordt benaderd vanuit de achtergrond; ons doel is het steunen van koffieboeren, wij geven een eerlijke prijs voor hun bonen. Waar niet aan gedacht wordt, dat iemand met 0,5 ha (en dat geld ook voor Nederland en andere landen) helemaal niet moet leveren aan een grootinkoper, veiling of multinational. Kleine boeren moeten zich gaan verdiepen in een niche markt met rechtstreekse verkoop aan de klant en alle grootinkopers vermijden. Maar dat is niet de deskundigheid van een fair trade organisatie, want die zoeken alleen in hun eigen mandje met oplossingen (meer subsidie, pacht van extra grond, leningen) kortom, deze kleine boer, wordt hoe goed bedoeld ook, nooit meer onafhankelijk.

De enige boodschap die de boer nu meekrijgt; groei groot, dat is je enige middel van bestaan. Conclusie is; dat deze boer zelf stopt en zijn land verkoopt aan een groter broertje, of met overname andere kleine boeren verplicht te stoppen. Want het land op deze aarde is eindig. In het eerste geval behandeld de fair trade organisatie deze boer zeer unfair, en in het andere geval behandeld deze boer zijn kleinschalige collega’s unfair. Hoe unfair kan trade zijn.

Dit is globaliseren in de praktijk, terwijl zijn bestaanszekerheid ligt in lokalisering; het opbouwen van een stevig, lokaal en onafhankelijk netwerk waarbij de boer zeggenschap krijgt en houdt over zijn eigen afzetkanalen in plaats van zijn lot in handen te leggen multinationals, die voor problemen slechts een oplossing hebben; groei groot.