 |
| Uomo universalis; hij die veel geleerd heeft |
Voor iemand die zich bezig houdt met lokale en globale voedselvoorziening en duurzaam geproduceerd eten was het de afgelopen tijd smullen in de media.
Hier komt professor Dijkhuizen uit Wageningen met een pleidooi dat intensivering van de landbouw de enige oplossing is om de groeiende wereldbevolking te voeden.
Dit zegt hij, zonder zich blijkbaar te realiseren dat we al 80 jaar bezig met intensivering van de landbouw, zonder dat dit tot het gewenst resultaat heeft geleidt.
Dus volgens hem is de gewaagde oplossing; vooral doorgaan op de ingeslagen weg?
Professor Dijkhuizen denkt dat hij als landbouwspecialist 9 miljoen mensen kan voeden met een nog grotere intensivering van de landbouw en gebruik maken van nog modernere technieken. Hiermee probeert de professor een wereldprobleem op te lossen met een enkele oplossing binnen zijn eigen vakgebied, zonder over het tuinhekje naar een collega te buigen of ze gezamenlijk misschien tot een betere oplossing kunnen komen.
Waar zijn de Da Vinci’s, Plato’s en Einsteins van onze tijd te vinden. Breed opgeleide generalisten die niet prediken voor eigen parochie en subsidie nodig hebben voor eigen onderzoek. Maar echte denkers, met de overtuiging dat een holistische wereld alleen met holistische oplossingen geholpen is.
En ik ben de eerste die beaamt dat het geen makkelijk probleem is, met een nog moeilijkere oplossing. Maar daarvoor hebben wij hoger en wetenschappelijk onderwijs in Nederland. Om voor moeilijke problemen, het liefst eenvoudige maar vaak moeilijke oplossingen te vinden.
Misschien zeggen de uitspraken van professor Dijkhuizen dan ook meer iets over ons opleidingsniveau in Nederland dan over zijn wil om de wereld te helpen voeden. En in dat geval mogen we hem deze uitspraken niet kwalijk nemen.
